× هيچ نبودم جز انسان نه سنگ بودم و نه ابر نه ناقوس و نه چنگ نواخته ي دست فرشته اي يا شيطاني من از آغاز هيچ نبودم جز انسان و نيز نمي خواهم ديگر چيزي باشم جز انسان هرگز نخواستم کوزه گری باشم که در مشرقان آب را از رهگذران دریغ می داشت بر خاکش می ریخت و از آن کوزه ای می پرداخت پر از زیبایی و توازن اما ! ... تهی از آب مرا شکسته سفالی خوشتر اگر که کمیش آب باشد هرچند هم به کوزه ایش نخرند چون عطش تشنه ای را فرو نشاند مرا کفایت است

آدرس وبلاگ من

lifestyle.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/dibaa

متولد چه ماهی هستی؟

آسمان شب های مهر

رفته رفته با غروب مثلث تابستانی در غرب، چهار گوش مربوط به اسب بالدار به صحنه می آید. این چهار گوش در ساعت 10 شب نیمه دوم مهرماه در آسمان به بالای سر و در 8 شب در نیمه دوم آبان ماه یا 6 شب آذر ماه به فراز سر می رسد.
چهار گوش اسب بالدار، کلید مناسبی برای یافتن سایر ستارگان و صور فلکی مجاور در این فصل از سال است. در قسمت شمالی شما می توانید ذات الکرسی و قیفاوسی و در سمت راست این صورت فلکی می توانید حمل و حوت که با امتدادش می توانید خوشه پروین را رصد کنید. و در سمت چپ این چهارگوش می توانید نسر طایر را که روشنایی آن نسبت به ستارگان بخش غربی بیشتر است، مشاهده کنید.

ستاره های کلیدی:
مثلث تابستانی در آسمان غربی قرار دارند و ستارگان و صورفلکی تابستان جای خودشان را به صورفلکی پاییز می دهند. و این در حالی است که عقرب کاملا در غرب غروب کرده و میکروسکوپ و حوت جنوبی جای آن را گرفته.
بین اسب بالدار و قطب شمال، قیفاوسی، ذات الکرسی به شکل w و ستاره قطبی را به خوبی می توان یافت. در قسمت راست اسب بالدار می توان موقعیت آندرومدار را تعیین کرد. در این ماه از فصل دب اکبر در بالای ستاره قطبی و پایین تر از 30 درجه شمال قرار دارد.

[تصویر: _ggttqq_Skymap07_small.gif]

وضع سیارات در مهر ماه: [تصویر: l1apyi56ysi3ph78tnbc.jpg]

گرفتگی ها :

[تصویر: l6g4kb9i47odzr4q0b.jpg]

بارش شهابی مهرماه
یکی از رگبار های شهابی که کمتر جلب توجه می کند منسوب به جبار است که نقطه نور باران آن در مرز بین صورت فلکی جبار و جوزا قرار دارد و حداکثر تعداد شهاب آن حدود 25 مورد است. زمان حداکثر بارش حدود بیست و نهم مهر ماه است ولی فعالیت آن از یک هفته قبل تا یک هفته بعد (اوایل آبان ماه) نیز ادامه دارد. شهاب های مهر ماه سریع حرکت می کنند و از خود خاکستر های بیشتری به جا می گذارند ولی در عوض چندان روشن نیستند و برای رصد آن ها باید محیط کاملا تاریک و دور از روشنایی باشد.

صور فلکی و فصول سال

Posted: 04 Jul

نگاه اجمالی

مردم ، سالیان دراز با مشاهده آسمان تصور می‌کردند که شکل گروههای ستارگان همانند اشیا و موجودات روی زمین است. این گروههای ستارگان را صور فلکی می‌نامند. برخی از این صورتهای فلکی مشهور را به راحتی می‌توان یافت. برخی دیگر ، از ستارگان کم نور تشکیل یافته‌اند و جز در نواحی تاریک و دور از نور شهر دیده نمی‌شوند. اسامی ‌بعضی از آنها هزاران سال است که مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حالی که دیگران اسامی ‌جدید دارند. نام صورتهای فلکی آسمان نیمکره جنوبی اغلب جدید است.

تقسیم‌بندی آسمان

کلمه صورت فلکی برای اخترشناسان امروزی معنی ویژه‌ای دارد. همانطور که کشور را به ایالتها و استانهای مختلف تقسیم‌بندی می‌کنند، آسمان نیز به 88 ناحیه تقسیم‌بندی شده است. هر یک از این نواحی به اسم صورت فلکی مخصوصی خوانده می‌شود. تمام ستارگان ، حتی کم نورترین آنها که در داخل مرزهای یک ناحیه قرار دارند، متعلق به آن صورت فلکی هستند.

صورتهای فلکی بهار

در شبهای بهار صورت فلکی دب اکبر (خرس بزرگ) به بالاترین نقطه خود در آسمان می‌رسد. در عرضهای جغرافیای 50 و 60 درجه شمالی ، می‌توان درست در بالای سر دید. به کمک بخشی از دب اکبر می‌توان سه ستاره قدر اول را به روش زیر در شبهای بهار پیدا کرد. با امتداد دم خرس ، ستاره سماک رامح را پیدا می‌کنیم. سماک رامح یکی از روشنترین ستارگان آسمان نیمکره شمالی است و به رنگ سرخ دیده می‌شود. این ستاره متعلق به صورت فلکی عوا (ارابه‌ران) است.
ستارگان دیگر این صورت فلکی همه بطور قابل ملاحظه‌ای از سماک رامح کم نورترند. در کنار عوا ، صورت فلکی کوچک و ظریف الکیل یا فکه ، قرار دارد. که از ستارگان تقریبا کم نورتری تشکیل یافته است. آنها که همانند یک نیم دایره در کنار هم قرار گرفته‌اند، سبب می‌شوند که الکیل ، شکل مشخص و برجسته‌ای در آسمان داشته باشد. با امتداد منحنی که از دم اکبر شروع شده و از سماک رامح نیز می‌گذرد، به ستاره سماک اعزل ، می‌رسیم. این ستاره قدر اول که روشنترین ستاره صورت فلکی سنبله است، به رنگ سفید دیده می‌شود.
یکی از واضح ترین صورتهای فلکی بهار ، صورت فلکی شیر است. در این موقع سال ، می‌توان با نگاهی به سمت جنوب آن را یافت.
ستاره قطبی در امتداد دو ستاره از صورت فلکی دب اکبر قرار دارد. حال اگر این خط راست را در جهت دیگر امتداد دهیم، به صورت فلکی شیر می‌رسیم. سر شیر به شکل علامت سوال (؟) یا داس است. ستاره قدر اول قلب الاسد در این صورت فلکی است.

صورتهای فلکی تابستان

در شبهای تابستان ، سه ستاره قدر اول به وضوح دیده می‌شوند، که عبارتند از ردف در صورت فلکی دجاجه (قو) ، نسر واقع در صورت فلکی شلیاق و نسر طایر در صورت فلکی عقاب. در تابستان با مشاهده سمت جنوب آسمان ، این سه را می‌بینیم که مثلث برجسته‌ای را درست می‌کنند. ردف روشن ترین ستاره صورت فلکی دجاجه است. گاه آنرا صلیب شمالی نیز می‌خوانند. دجاجه درست در میان کهکشان راه شیری
واقع است.

با دوربین دوچشمی ‌یا تلسکوب کوچک ، چندین میدان انبوه ستاره‌ای را در این بخش آسمان می‌بینیم که برخی از آنها هزاران سال نوری با ما فاصله دارند. این میدانهای ستاره‌ای به صورت درخشش راه شیری نمایان می‌شوند. در نزدیکی دجاجه ، تکه‌های تاریک ابر و غبار که در اعماق فضا قرار دارند، جلوی نور ضعیف ستارگان دوردست را می‌گیرند. نسر واقع یکی از ستارگان صورت فلکی شلیاق است. شلیاق و نسر واقع به عقاب تعلق دارند. ستارگان دیگر در این صورت فلکی بسیار کم نورتر از نسر واقع و نسر طایر هستند.

صورتهای فلکی پاییز

صورت فلکی ذات‌الکرسی بهترین نقطه شروع برای یافتن ستارگان در پاییز است. پنج ستاره اصلی در آن همانند حرف w کنار هم قرار گرفته‌اند و با این که هیچ‌کدام روشنتر از قدر اول نیستند ولی به راحتی دیده می‌شوند. شبهای پاییز این صورت فلکی در بخش بالایی آسمان دیده می‌شود. در عرضهایی در حدود 50 تا 60 درجه می‌توان آن را درست در بالای سر دید. اگر دو ستاره آخری حرف w را امتداد دهیم، به صورت فلکی قیفاووس می‌رسیم. در طرف دیگر آن صورت فلکی امراه‌المسلسله واقع است.
به کمک حرف w ، می‌توان صورت فلکی بزرگ فرس اعظم یا را یافت. ستارگان اصلی آن مربع بزرگی می‌سازند که مربع فرس اعظم نامیده می‌شود. این مربع اندازه بزرگی دارد. هیچ یک از ستارگان آن روشنتر از قدر اول نیستند.

صورتهای فلکی زمستان

صورتهای فلکی زمستان مشهورند و شناختن آنها نیز آسان است. زمستان بهترین موقع برای شروع شناسایی صورتهای فلکی است. یکی از باشکوه‌ترین مناظر آسمان را می‌توان در شبهای دی ماه دید. در این ماه صورت فلکی شکارچی پیش روی شماست و در آن سه ستاره درخشان ، شمشیر کمربند این شکارچی افسانه‌ای را تشکیل می‌دهند. هفت ستاره از قدرهای اول و دوم فراموش نشدنی این صورت فلکی را بوجود می‌آورند. ابط الجوزا ستاره بالایی سمت چپ ، سرخ رنگ است درست در مقابل آن ، رجل الجوزا قرار دارد که در قسمت پایین سمت راست واقع است و به رنگ آبی _سفید دیده می‌شود.
در راستای کمربند شکارچی می‌توان ستاره پرنور شعرای یمانی را در صورت فلکی کلب اکبر (سگ بزرگ) دید. شعرای یمانی درخشانترین ستاره‌ای است که می‌توان در نیمکره شمالی دید. شعرای یمانی در صورت فلکی کلب اصغر (سگ کوچک) ستاره قدر اول دیگری است که با ابط الجوزا و شعرای یمانی مثلثی می‌سازند.

با نگاهی به بالای جبار صورتهای فلکی ثور (گاو) و جوزا (دو پیکر) را می‌توان یافت. روشن‌ترین ستاره ثور یعنی دیران همانند ابط الجوزا سرخ‌رنگ است. در نزدیکی سر ثور ، خوشه پروین(هفت خواهر) قرار دارد که به وضوح دیده می‌شود. اگر اندکی بالاتر از ثور را نگاه کنیم، صورت فلکی ممسک الاعنه را خواهیم دید. ستاره قدر اول و زرد رنگ عیوق در این صورت فلکی است.

منطقه‌البروج

نزد بسیاری از مردم دوازده صورت فلکی از شهرت بسیاری برخوردارند. آنها در منطقه‌البروج واقع‌اند. منطقه‌البروج نواری از صورتهای فلکی است که دور تا دور آسمان کشیده شده است. سبب اهمیت این نوار آن است که مسیر ظاهری خورشید ، ماه و سیارات همواره در درون آن دیده می‌شود. می‌توان دور کرد که ستارگان صورتهای فلکی منطقه‌البروج ، مدار زمین به دور خورشید را احاطه کرده‌اند. مسیر همه سیارات به دور خورشید و مدار ماه به دور زمین تقریبا در یک صفحه واقع‌اند. شکل منظومه شمسی
همانند یک قرص گرد بسیار بزرگ ولی نازک است. بنابراین بیشتر اعضای منظومه شمسی را همواره در میان صورتهای فلکی منطقه‌البروج می‌یابیم.

علامت منطقه‌البروجی مشخص

علامت منطقه‌البروجی شما آن صورت فلکیی است که هنگام تولدتان
خورشید در آن قرار داشته است، با اینکه ستارگان آسمان در روز دیده نمی‌شوند، ولی می‌دانیم آنها در آسمان هستند. با گردش زمین در مدار خود ، از نظر ما ، مکان خورشید در میان دوازده صورت فلکی منطقه‌البروج حرکت می‌کند. طالع‌بینان ، منطقه‌البروج را به دوازده بخش مساوی تقسیم می‌کنند و به گمان آنها خورشید هر بخش را در یک ماه می‌پیماید. در حالی که ، به نظر اخترشناسان صورتهای فلکی منطقه‌البروج اندازه‌های مساوی ندارند.
[تصویر: 4f3hvbibeddj7iok605h.jpg]

ستارگان کلب اصغر

ستاره پرنور صورت فلکی سگ خرد، شعرای شامی است. قدر ظاهری آن 5/0 است و رنگ آن به زردی می زند که شاخص آن است و نیم ساعت پیش از شعرای یمانی ستاره پرنور سگ بزرگ طلوع می کند نام یونانی این ستاره procyon از دو کلمه به معنای پیشاپیش سگ مشتق شده است.

ستارگان کلب اکبر (سگ بزرگ)
پرنورترین ستاره آسمان شب شعرای یمانی با قدر ظاهری 6/1- در این صورت است.
روشنی ظاهری آن هم در نتیجه روشنی ذاتی آن است- که 27 بار از خورشید درخشان تر است - و هم به علت نزدیکی آن به منظومه شمسی فاصله آن از ما 6/8 سال نوری است شعرای یمانی نزدیکترین ستاره ای است که در ایران می توان با چشم دید در کشورهای جنوبی تر ستارگانی را می توان رصد کرد که از شعرای یمانی به زمین نزدیکترند.
شعرای یمانی، با شهرتی که دارد دارای ندیمی است در خور توجه بیشتر به نام توله: شعرای یمانی و توله مجموعاً تشکیل یک ستاره دوتایی را می دهند (دو ستاره که دور گرانیکاه مشترکشان می گردند یک ستاره دونائی نامیده می شوند) روشنی توله فقط $[تصویر: 4eb708b5b696992d9320fc70de0470e5.png]$ روشنی شعرای یمانی است علت شهرت آن چگالی بسیار زیاد آنست که به سبب جرم زیادی است که در حجم نسبتاً کوچکی گرد آمده است. جرم توله 250،000 برابر جرم
زمین
تخمین زده می شود قطر آن فقط سه برابر قطر زمین است یک سانتی متر مکعب از ماده این ستاره صدو پنجاه کیلو گرم وزن دارد.

افسانه های مربوط به سگ ها
چون جبار شکار چی است، طبیعی است که سگ ها از آن او باشند سگ بزرگ و سگ خرد هر دو در آسمان به فاصله ای اندک جبار را دنبال می کنند.
افسانه لطیفی درباره ایکاریوس و سگ باوفایش مرا نقل می شود. مرا تمام عمر و نیز پس از آنکه صاحبش کشته در کنار او ماند بنابراین افسانه خدایان وفای مرا را با قرار دادن او در آسمان پاداش دادند و او کلب اصغر شد.

پیدا کردن دو پیکر و سگان
دو پیکر نصف النهار سماوی را در نزدیکی سمت الراس قطع می کند. کلب اکبر در نزدیکی نقطه جنوبی افق و کلب اصغر در نیمه راه سگ بزرگ تا دو پیکر قرار دارد.
برای تشخیص ستارگان رهنمودهای گوناگونی به کار گرفته می شود بد نیست بدانیم که ابط الجوزا در صورت جبار، شعرای یمانی در کلب اکبر و شعرای شامی در کلب اصغر مثلثی متساوی الاضلاع می سازند. هر ضلع این مثلث قوس زاویه ای 25 درجه یا تقریباً پنج برابر فاصله میان قراولان است خط راهنمای دیگری نیز اغلب برای پیدا کردن شعرای یمانی به کار می رود: ادامه ستارگان کمربند جبار به سمت جنوب شرقی از شعرای یمانی می گذرد.

ستارگان نهر

نهر یکی از درازترین صورتهای آسمان است در تاریخ اقوام آن پادشاه رودها ، رود اردن، رود نیل و در ایام اخیر رود پو نامیده اند.
چشمه رودخانه ستاره (بتا) � نهر است که به فاصله چند درجه از رجل الجبار به سمت شمال غربی آن قرار دارد این صورت فلکی از اینجا شروع می شود و با پیچ و تاب قیطس (نهنگ) را پشت سر می گذارد و طول کل آن 130 درجه است.
آخر النهر ستاره قدر اول را در عرضهای جغرافیایی میانه نمی توان مشاهده کرد این ستاره فقط 33 درجه تا قطب جنوب سماوی فاصله دارد و هرگز برای ناظرانی که پیش از 33 درجه عرض شمالی هستند طلوع نمی کند.

ستارگان ثور

صورت فلکی زیبای ثور از آن رو مشهور است. که
خوشه پروین
بخشی از آن را تشکیل می دهد خوشه پروین مجموعه ای از هفت ستاره است که شکل آبگردانی کوچک را می سازد. بر طبق اساطیر پلیادها (خوشه پروین) هفت خواهران اطلس نیرومند بودند که آریون (جبار) به دنبالشان بود و برای نجات از دست وی به صورت هفت کبوتر درآمدند.
قلائص، مجموعه دیگری در ثور است. گاه قلائص را چنان رسم می کنند که سر گاو را تصویر کند و خوشه پروین شانه های آن باشد.
دبران ستاره تابناک سرخ رنگی از قدر اول است که همواره آن را در چشم گاو جای داده اند. دبران به عربی به معنای دنباله رو است. او در آسمان پروین را دنبال می کند.

ستارگان فرس اعظم

این صورت فلکی را معمولاً از روی مربع بزرگ آن می شناسند فقط سه ستاره از ستارگانی که مربع را تشکیل می دهند به فرس تعلق دارند ستاره ای که در گوشه شمال شرقی است سرة الفرس، به صورت فلکی امراة المسلسله تعلق دارد . اسب بالدار که اسب پرنده نیز خوانده شده و معمولاً واژگونه در آسمان تصویر می شود اسبی را نشان می دهد که پرسئوس (برساووش) هنگامی که به نجات آندرومدا (امراة المسلسه) از حمله اژدهای دریایی آمد بر آن سوار بود.
پیدا کردن فرس اعظم سرةالفرس ستاره ای که بر گوشه شمال شرقی مربع است را می توان با رسم خطی از جدی به کف خضیب (بتا) �ذات الکرسی و امتداد آن به فاصله برابر پیدا کرد.

ستارگان عقاب

عقاب(آکویلا) که گانیمید را به کوه المپ برد تا ساقی ژوپیتر گردد نسر طائر را به عنوان پرنورترین ستاره خود دارد. نسر طائر نسبتاً به
زمین
نزدیک است. فاصله آن فقط 14
سال نوری
(130 تریلیون کیلومتر) است. عقاب در سال 1918 جلب توجه بسیار کرد. زیرا ستاره درخشانی که ماکزیمم قدر ظاهری آن به 4/1- رسید و سپس به سرعت تلالو خود را از دست داد در این صورت فلکی ظاهر شد این ستاره اکنون منزلت ستاره کمسوئی از قدر 12 را یافته است.

ستارگان دجاجــه

دجاجه (ماکیان) را صلیب شمالی نیز گفته اند ماکیان را معمولاً چون پرنده ای تصویر می کنند که به سمت جنوب در پرواز است. و دم آن را با ذنب الدجاجه، پرنورترین
ستاره
آن مشخص می شود چون آن را صلیبی تصور می کنیم به سوی شمال است و ذنب الدجاجه ستاره ای با قدر 3/1 در راس آن جای دارد.
راه سفید
کهکشان
را می توان در زمینه این صورت فلکی دید.
61-دجاجه ستاره دیگری است در دجاجه که اهمیت تاریخی دارد این نخستین ستاره ای است که فاصله آن اندازه گیری شده است سالهای سال گمان می شد که 61-دجاجه به فاصله 1/11
سال نوری
نزدیکترین همسایه منظومه شمسی است اندازه گیری های بعدی نشان داد که چندین ستاره دیگر از جمله (آلفا) � قنطورس و شعرای یمانی بسیار نزدیکترند.

ستارگان اکیل شمالی

این صورت فلکی از هفت
ستاره
که نیم دایره ای را می سازند تشکیل شده است. شش تا از هفت ستاره اصلی از قدر چهارمند ستاره میانی از قدر دوم و به نیرالفکه موسوم است. (اکلیل به معنی تاج و افسر است و نیر الفکه را مروارید تاج دانسته اند).
اکلیل شمالی در اساطیر افسانه چنین است که این تاج زمانی از آن آریادنه زیبا همسر ته زئوس بود. ته زئوس از آتنی هایی بود که باید قربانی مینتور نیمه انسان- نیمه گاو خونخواری شود که در دهلیز تو در توی مشهوری در نزدیکی کرت، مسکن گزیده بود ته زئوس با یاری آریادنه غول را کشت آریادنه به محبوب خود یک شمشیر و قرقره ای نخ داد ته زئوس به داخل دهلیز رفت و ماموریت خود را انجام داد. آنگاه به کمک نخ راه خود را به بیرون را باز یافت و نجات پیدا کرد اما داستان پایانی ناخوشایند دارد ازدواج ته زئوس و آریانا نه چندان نپایید ته زئوس همسر خود را ترک گفت . رب النوع با***** برای دلداری آریانه تاجی به او هدیه کرد که بعد از مرگش در آسمان جای داده شد.
اجتماع ستارگان این صورت فلکی صرفاً محصول تصادف است از این هفت ستاره هیچ جفتی نیست که به یک سمت یا یک سرعت حرکت کنند. دو ستاره (آلفا) و (بتا) � اکلیل شمالی در دو جهت مخالف حرکت می کنند و در پنجاه هزار سال گذشته تقریباً جای خود را عوض کرده اند. پنجاه هزار سال بعد از این دیگر این صورت فلکی هیچ شباهتی به تاج نخواهد داشت.

ستارگان سنبله

ستاره روشن این صورت فلکی سماک اغزل است. ستاره سفید زیبایی است که در اسفند ماه اندکی مایل به جنوب شرقی از افق بر می آید و تا پایان تابستان، در عرضهای جغرافیایی میانه مرئی است. بر طبق افسانه سماک اعزل (که آن را سنبله یا خوشه نیز خوانند.) خوشه گندمی را نشان می دهند که در دست عذرا (دوشیره) است و فرا رسیدن زمان کشت را به یاد دهقان می آورد.

دو دایره مهم بر کره فلکی معدل النهار و دایره البروج در نزدیکی سماک اعزل یکدیگر را قطع می کند دایره البروج دایره ظاهریی است که خورشید بر کره آسمان می پیماید نقطه ای که در آن معدل النهار و دایره البروج یکدیگر را قطع می کنند اعتدال پاییزی نامیده شده است. خورشید در اول مهر ماه یا در همان حدود بر این نقطه واقع است.

پیدا کردن سنبله
از دسته آبگردان و سماک رامح به عنوان راهنما برای پیدا کردن سماک اعزل استفاده می شود قوس دسته آبگردان چون تا سماک رامح امتداد یابد به جانب سماک اعزل اشاره می کند.

ستارگان عوا

از هشت ستاره عوا که به وضوح مزئی هستند.آلفا- عوا که به سماک رامح (نگهبان شمال) مشهور است. شایسته توجه خاص است. این ستاره به رنگ سرخ روشن از معدود ستارگانی است.که از آن در کتاب مقدس نام برده شده است. در سال 1933 نمایشگاه جهانی شیکاگو با نوری که از سماک رامح می آمد و بر یک سلول فتوالکتریک کانونی شده بود. افتتاح شد. در آن زمان فکر می کردند که سماک رامح به فاصله 50 میلیون
سال نوری
از زمین است. و از اینرو تابه نور از سال 1893 سال نمایشگاه جهانی قبلی شیکاگو رهسپار زمین شده بود. محاسبات جدیدتر حاکی از آنند که سماک رامح به فاصله 38 سال نوری است.

سماک رامح که از حیث روشنی مرتبه چهارم را در میان ستارگانی دارد که در عرضهای جغرافیایی میانه مرئی هستند (قدر ظاهری 2/0) ششمین ستاره پرنور سراسر آسمان است. همچنین یکی از ستارگان پرنوری است که به تندی حرکت می کنند تخمین زده می شود که سرعت آن بیش از 125 کیلومتر در ثانیه است به علت دوری سماک رامح هشتصد سال طول می کشد تا قوسی برابر نیم درجه را در آسمان بپیماید هشتصد سال دیگر سماک رامح به اندازه نیم درجه فاصله ای برابر قطر ظاهری ماه به صورت فلکی سنبله نزدیکتر خواهد شد.

پیدا کردن عوا در آسمان
اغلب برای پیدا کردن سماک رامح ستاره پرنور عوا از دسته آبگردان استفاده می کنند. قوسی را که با دسته آبگردان مشخص می شود 30 درجه ادامه می دهیم.(شش برابر فاصله قراولان)؛قوس ادامه یافته به سماک رامح منتهی می شود.

ستارگان اسد

ستارگانی که به اسد، شیر بزرگتر، تعلق دارند نقش داسی را رقم می زنند که مثلثی به دنبال دارد در اساطیر یونان این صورت فلکی نماینده شیری است که توسط هرکولس (جائی) در نخستین خان از خانهای دوازده گانه اش کشته شد. ستاره روشنی که در انتهای داس قرار دارد قلب الاسد (رگولوس، پادشاه کوچک) است. نام رگولوس را کوپر نی***** به این ستاره داده است. این ستاره به نام های دیگری چون پادشاه، نیرومند، قهرمان، و حاکم نیز شهرت دارد.

قلب الاسد ستاره ای سفید رنگ، و از قدر اول است. هشت ماه از سال در عرضهای جغرافیایی میانه، مرئی است . در شب سال نو مسیحی، حدود ساعت نه بعد ازظهر به وقت محلی، در مشرق و اندکی به سمت شمال طلوع می کند و تا آخر مرداد، شب هنگام دیده می شود.

پیدا کردن اسد
قلب الاسد را به سهولت می توان با ادامه دادن قراولان دب اکبر در سمت خلاف جدی و به اندازه زاویه ای 35درجه یا هفت برابر فاصله میان قراولان، دبه و مراق پیدا کرد.

صورت فلکی ممسک العنان

این صورت فلکی با پنج ضلعی مشخص ستارگانش متمایز می شوند.
در واقع فقط چهار تا از این ستارگان به ممسک العنان تعلق دارند ستاره پنجم بتا- ثور از صورت فلکی ثور،گاو، است عیوق (بزبان) پر نورترین ستاره این پنج ضلعی از حیث روشنی ظاهری در جمع همه ستارگان مرتبه پنجم را دارد. دارنده عنان (ارابه ران) را معمولاٌ چون مردی تصویر می کنند که ماده بزی به دست دارد و ستاره عیوق نشان دهنده قلب بز است به مثلث کوچکی از ستارگان که در نزدیکی عیوق است نیز باید اشاره کرد این سه ستاره نزد اعراب به بزغالگان معروف بودند.

پیدا کردن ممسک العنان
ممسک العنان راست بر بالای سر، تقریباً در حد فاصل میان جبار و جدی قرار دارد. شکل پنج ضلعی آن و نیز روشنی عیوق (با قدر ظاهری 2/0) به تشخیص این گروه از ستارگان کمک می کند.

ستارگان جوزا

راس پیکر پیشین و راس پیکر پسین دو ستاره این صورتند. این دو ستاره معمولاً به دو پیکر نیز شهرت دارند. راس پیکر پسین غولی از قدر اول است راس پیکر پیشین اندکی کمسوتر است .
در نامگذاری علمی، راس پیکر پسین ، ستاره پرنورتر (بتا)-جوزا و راس پیکر پیشین (آلفا)-جوزا نامیده می شود این یکی از مواردی است که در آن این قاعده رعایت نشده است که پرنورترین ستاره ستاره آلفا شمرده شود.

در اساطیر یونان کاستور (پیکر پیشین) و پولوکس (پیکر پسین) فرزندان دو قلوی لیدا و ژوپیتر و برادران هلن تروا بودند.اعراب با مهربانی تمام آن دو را طاووسان می نامیدند نزد هندویان به خدایان توام شهرت داشتند.
و با این حال آنها توامان نیستند این دو ستاره هر چند به ظاهر در کنجی از آسمان همسایه اند در واقع بسیار دور از یکدیگرند راس پیکر پیشین از زمین بسیار دورتر از راس پیکر پسین است.

صورت فلکی آبمار

آبمار(به انگلیسی:
Hydrus
) یکی از کوچکترین
پیکرهای آسمانی
است که ریشه نامش به یکی از افسانه‌های یونانی برمی گردد.

اجرام عمق آسمان
IC 1717

تاریخچه
آبمار در سال ۱۵۹۵ و توسط دو نفر به نام‌های پیتر درکسزون و فردریک د هاتمن کشف شد و توسط جاهان بایار و در سال ۱۶۰۳ نقشه کشی شد.فقط یک ستاره در آبمار به نام گاما آبمار نام دیگری برای چینی‌ها به نام فو پی دارد.

نام لاتین : Hydrus
کوته نوشت لاتین : Hyi
صفت ملکی : Hydri
بعد : 0h05m - 4h40m ساعت
میل : −58� - −82�
پهنه : 243 درجه مربع
رتبه : 61 مین
شمار ستاره‌های اصلی ( در ترسیم نگاره ) 3:
شمار ستاره‌های سیاره‌دار ( دارای سیارات فراخورشیدی) : 1
شمار ستاره‌های نزدیک نزدیک‌تر از ۵۰ سال نوری : 1
نام نزدیک‌ترین ستاره : بتا آبمار
فاصله نزدیک‌ترین ستاره : 24.37 سال نوری
شمار ستارگان (درخشان‌تر از قدر ظاهری ۳) : 2
نام درخشان‌ترین ستاره : بتا آبمار
شمار اجرام مسیه : ندارد
صور مجاور : اژدها
- نهر
- ساعت
- کوه‌میز
- هشتک
- ققنوس
(corner) - تور - توکان
مشهود بین عرض‌های �۸+ و �۹۰-
بهترین زمان مشاهده در ماه نوامبر

فهرست ستاره های آبمار

این صفحه فهرست ستارههای صورت فلکی
آبماراست
که به ترتیب درخشندگی مرتب شده اند

[تصویر: zrn1d7pioi67eb8r6zsn.jpg]
[تصویر: dgb7907hi43x62vjitdl.jpg]
[تصویر: 5hd66mz1nrswi9kh6q1t.jpg]

فهرست صورت‌های فلکی

به گروهی از ستاره‌ها که در تجسم انسان شکل و پیکربندی مشخصی را تشکیل داده باشند صورت فلکی یا پیکر آسمانی می‌گویند.

صورت‌های فلکی در فرهنگ‌های گوناگون حضور داشته‌اند و طی گذشت زمان تغییراتی هم در تقسیم‌بندی، تعداد و نامگذاری آنها صورت گرفته است. جدول زیر نام‌های فارسی صورت‌های فلکی امروزی را نشان می‌دهد:
88 صورت فلکی امروزی